Opis rasy kota brytyjskiego
Kliknij w interesujący temat, aby dowiedzieć się więcej:
AD.1. Charakter kota brytyjskiego
Kot brytyjski zarówno w odmianie krótkowłosej, jak i długowłosej jest bardzo spokojny, cichy, zrównoważony. Łatwo odnajduje się w nowym domu i szybko przywiązuje się do nowego opiekuna. Niekonfliktowe usposobienie idzie w parze z jego cierpliwością i inteligencją. Kot brytyjski doskonale nadaje się do życia nawet w małych mieszkaniach w bloku.
Jest idealnym towarzyszem zarówno:
dla rodzin z dziećmi, gdyż jest wspaniałym kompanem zabaw, jest pozbawiony agresji, a jego wydzieliny białkowe produkowane przez gruczoły ślinowe i łojowe w skórze nie powodują uczulenia (alergii)
dla osób młodych i zapracowanych, gdyż dobrze znosi samotność, cierpliwie czekając na powrót opiekuna z pracy. Zabawa z kotem doskonale relaksuje po kolejnym ciężkim dniu pracy
dla osób samotnych, będąc lojalnym towarzyszem życia domowego, potrafi obdarzyć swojego opiekuna najgłębszym uczuciem
dla osób starszych, będąc doskonałym towarzyszem ich codziennego życia. Lubi spędzać czas blisko człowieka i jest chętny do zabawy
Jest to kot bardzo rodzinny, lubi chodzić za domownikami, towarzysząc im w codziennych czynnościach. Jest bardzo przyjacielski, ale nie nachalny, lubiący zabawy z domownikami. Potrzebuje bliskości człowieka. Bardzo lubi być głaskany oraz kocha wylegiwać się na kanapie lub na legowisku.
Charakter kota brytyjskiego predysponuje go do życia wśród innych zwierząt, gdyż usposobienie kota nie jest dominujące. Bliskie relacje i przyjaźń z innym kotem czy psem zdarzają się bardzo często. Czego przykładem jest życie w naszej hodowli w zgodzie z „dachowcami” i naszym psem.
Koty brytyjskie z natury nie mają skłonności do niszczenia mebli, doskonale odnajdują drapaki i chętnie z nich korzystają.
AD.2. Jaki powinien być wygląd rasowego kota brytyjskiego?
Ideał kota brytyjskiego czyli standard rasy wygląda następująco:
Budowa ciała:
masywna, muskularna, krępa, zwarta z szeroką klatką piersiową
nogi krótkie, masywne, łapy zaokrąglone
ogon gruby u nasady, koniecznie zaokrąglony na końcu
kocury są większe od kotek
kotki 3-5 kg, kocury 5-8 kg
Głowa:
okrągła, masywna, z uwydatnionymi policzkami
czoło wyraźnie zarysowane i łagodnie zaokrąglone, pokryte sztywnym włosem nadającym mu dodatkowo wypukłość
podbródek mocny
uszy średniej wielkości, szeroko posadowione na odpowiedniej wysokości od oczu
u krótkowłosych uszy o zaokrąglonych końcach
głowa osadzona na krótkiej masywnej szyi
nos krótki, szeroki, z nieznacznie zaznaczonym przełomem
Oczy:
duże okrągłe, szeroko rozstawione
otwarte, pełne ekspresji
kolor oka
w odmianie o umaszczeniu w kolorze pełnym (w naszej hodowli): bursztynowe, miedziane, a nawet ciemnopomarańczowe
u odmiany białej - pomarańczowe, niebieskie lub dwukolorowe
u odmiany colorpoint – niebieskie
u odmiany srebrzystej - zielone
Futro:
krótkie i gęste, z dużą ilością podszerstka, przypominające pluszowego misia
w dotyku od miękkiego po lekko szorstkie – pożądane szczególnie na wystawach
stojące - nie powinno leżeć gładko na kocie
kolor futra powinien być jednolity na całej długości włosa
AD.3. Historia rasy Kota Brytyjskiego Krótkowłosego
Wstęp do historii kota brytyjskiego:
Kot Brytyjski Krótkowłosy to przedstawiciel największej rasy kotów krótkowłosych. Koty Brytyjskie to przykład rasy, którą w znaczącym stopniu ukształtowały warunki środowiskowe i klimatyczne, w jakich przyszło im żyć. Koty brytyjskie są jedną z najstarszych naturalnych (pierwotnych) ras w Europie, oznacza to, że człowiek nie ingerował w ich rozwój genetyczny, aż do czasów I-szej i II-giej Wojny Światowej. My jako hodowcy nadaliśmy jej tylko ostateczny dzisiejszy wygląd.
Czasy starożytne:
Rasa ta wywodzi się od kotów domowych z Egiptu, skąd wraz z legionami rzymskimi trafiły na kontynent europejski. Koty brytyjskie wykorzystywane były do ochrony zapasów żywności przed szkodnikami, wędrując jako towarzysze razem z rzymianami. Następnie prawdopodobnie było to po II wieku naszej ery, w czasach rzymskiej kolonizacji wysp brytyjskich, dotarły aż do Wielkiej Brytanii gdzie były wykorzystywane na farmach jako zwierzęta gospodarcze do walki z drobnymi gryzoniami, a nawet miały zdolności do polowania na szczury. Koty Brytyjskie cenione były bardzo za zdolności łowieckie.
Czas średniowiecza:
Następnie przez stulecia kot brytyjski traktowany był jak nasz obecny kot domowy. Żył i rozmnażał się w gospodarstwach bez ingerencji hodowców, gdzie mógł liczyć na ciepłe miejsce przy piecach w domach. Towarzyszył on ludziom w ich codziennym życiu, zapobiegał inwazji myszy i szczurów. Charakterystyczne dla "brytyjczyków" cechy tj.: muskularny, zwarty tułów i szerokie barki, krótkie mocne nogi, krótkie, niezwykle gęste futro, dzięki któremu mogły przetrzymać niezbyt sprzyjające i zróżnicowane warunki pogodowe zostały wykształcone poprzez życie kotów przez wiele lat z dala od swych "kolegów" z kontynentu europejskiego.
Czas nowożytni - XIX wiek:
Na początku XIX wieku kotem brytyjskim zainteresowały się środowiska hodowców z Wielkiej Brytanii, gdyż dostrzeżono również inne cenne walory ich charakteru tj. spokojne i ufne usposobienie, chęć bliskiego obcowania z człowiekiem, bez bycia nachalnym. W tym czasie koty brytyjskie wyprowadziły się z gospodarstw wiejskich do posiadłości arystokracji brytyjskiej. Paradoksalnie do zwiększenia popularności kotów brytyjskich przyczyniły się inne rasy kotów tj. koty orientalne, syjamskie, perskie, które w tym czasie przywożone były do Wielkiej Brytanii. Ludność brytyjska znana ze swoich konserwatywnych i imperialnych poglądów zapragnęła mieć własną rasę kotów domowych.
I tak to w roku 1871r. kot brytyjski został narodowym kotem Brytyjczyków za sprawą Harrison Weira, który jest uznawany za praojca wszystkich wystaw kotów. Pierwsza wystawa na której obecny był kot brytyjski krótkowłosy odbyła się w Crystal Palace w Londynie w 1871 roku. Celem Harrisona Weira było zainteresowanie szerokiej publiczności różnymi rasami i odmianami kotów oraz wypracowanie standardów rejestracji ras, a wypromować te idee miały w znacznym stopniu takie właśnie wystawy. Sam Weir był prawdziwym wielbicielem kotów brytyjskich krótkowłosych, a zdobywczynią pierwszej nagrody podczas pierwszej na świecie wystawy kotów była jego kotka tej rasy. Jednak dopiero w 1929 roku kot brytyjski został uznany za odrębną rasę przez organizację felinologiczną na kongresie GCCF (The Governing Council of the Cat Fancy - angielska kocia federacja).
Okres I i II Wojny Światowej i czas obecny:
Czas I i II Wojny Światowej bardzo ograniczył populację kotów brytyjskich, która była bliska wyginięcia. Pozostałe dorosłe osobniki w wieku rozrodczym nie zapewniały już wystarczającej różnorodności genetycznej, co groziłoby wystąpieniu chorób genetycznych u kotów. Dlatego też hodowcy postanowili dokonać krzyżówek kota brytyjskiego z kotami rasy perskiej, rosyjskiej niebieskiej, burmańskiej a nawet kartuskiej. Krzyżówki te trwały do początku lat 80-tych XX wieku, w ich wyniku obecny wzorzec kota brytyjskiego to kot muskularny, krępej budowy, posiadający gęste futro oraz proporcjonalnie krótkie nogi. Efektem ubocznym tych krzyżówek genetycznych było pojawienie się kota brytyjskiego długowłosego (BLH), który został uznany wstępnie za odrębną rasę dopiero na początku 2016 roku, w pełni została uznana dopiero w 2017r. przez organizację FIFe (Federation Internationale Feline - międzynarodowa organizacja felinologiczna). Inna organizacja felinogoliczna WCF - (World Cat Federation) uznała rasę długowłosą w 2009 roku.
Pierwszy kot brytyjski krótkowłosy (a przynajmniej pierwszy zarejestrowany przedstawiciel tej rasy) trafił do Polski w 1994 roku za sprawą Marzeny Mroczkowskiej-Filipowicz. Kotem tym była sprowadzona z Ukrainy niebieska kotka o imieniu Arabella Big Ben.
Opracowanie własne. Kopiowanie treści i jej publikacja w całości lub w częściach bez zgody właściciela zabroniona.
Źródła:
Magazyn KOCIE SPRAWY Nr 151 – Maj 2015
Krzysztof Czyżkowski, Martyna Paturalska: Kot brytyjski. Magazyn dla miłośników kotów KOT, nr 12(16) grudzień 2006. Wydawnictwo Galaktyka, Łódź
Pierre Rousselet-Blanc (Red.): Poradnik encyklopedyczny KOTY. Larousse Polska, Wrocław 2006.
http://wszystkookotach.pl/kot-brytyjski-krotkowlosy/
AD.4. Pielęgnacja kota brytyjskiego krótkowłosego:
Oczy i uszy
Tak jak u innych kotów, należy regularnie sprawdzać czystość uszu i oczu. U kotów ze skróconym pyszczkiem, do których zaliczamy koty brytyjskie, występuje częstsze łzawienie oczu powodujące "śpiochy", które należy przemywać wacikiem kosmetycznym nasączonym solą fizjologiczną. Uszy w razie potrzeby czyścimy podobnie jak oczy wacikiem kosmetycznym nasączonym solą fizjologiczną usuwając zabrudzenie, które widzimy. Nigdy nie używamy patyczków do czyszczenia ucha.
Pazurki
Kotom należy regularnie przycinać pazurki specjalnymi nożyczkami, zakupionymi w sklepach zoologicznych. W przypadku małej wprawy o pomoc możemy zwrócić się do lecznicy weterynaryjnej.
Sierść
Kota brytyjskiego nie trzeba kąpać jeżeli nie jeździmy z kotem na wystawy.
odmiana krótkowłosa
Utrzymanie sierści w dobrej kondycji nie wymaga zbyt wielkiego wysiłku od opiekuna. Wystarczy wyczesać kota raz w miesiącu grzebieniem o gęstych metalowych zębach. Zabieg ten usuwa martwe włosy. W okresie linienia wyczesywanie powtarza się raz w tygodniu.
Oczywiście częstsze czesanie kota nie jest niczym złym. W trakcie czesania możemy nawiązać bliższą więź z kotem, spowodować jego rozluźnienie i zadowolenie.
Przy kotach brytyjskich nie stosujemy furminatora, gdyż usuwa on zbyt duże ilości futra i pozbawia kota charakterystycznego dla niego gęstego podszerstka.
odmiana długowłosa
Brytyjczyki długowłose posiadają tak naprawdę włos półdługi. Ich włosy nie są na tyle długie, aby sprawiać więcej problemów przy pielęgnacji niż w przypadku ich rodzeństwa krótkowłosego. Koty należy regularnie czesać 2 razy w miesiącu, tak by nie doprowadzić do powstania kołtunów na futrze, w szczególności na podbrzuszu.
Przykład stosowanych przez nas grzebieni, które są odpowiednie zarówno do odmiany krótko jak i długowłosej:
Pielęgnacja i higiena
częstotliwość sprzątania kuwety
Żwirek wymienia się na nowy raz na tydzień i przy tej okazji myje się całą kuwetę. Codziennie czyścimy kotkowi kuwetę usuwając łopatką kupki oraz mocz tak często, jak to możliwe. Minimum 2 - 3 razy dziennie, a najlepiej po każdej "wizycie" kotka w kuwecie. Dobrze jest dosypać świeżego żwirku w ilości, jaką zabieramy z nieczystościami z kuwety. (W miejsce, z którego usunęliśmy brudny żwirek dosypujemy świeżego).
Do sprzątania polecamy jednorazowe woreczki na psie kupy do których wrzucamy nieczystości. Po każdorazowym czyszczeniu kuwety warto umyć łopatkę wodą z mydłem.
Ad.5. Zasady żywieniowe kota brytyjskiego
1. Wstęp
2. Rodzaje karm i diet kota:
a) karma mokra
b) karma sucha
c) surowe mięso
d) BARF (dieta)
e) dieta mieszana (karma mokra, surowe mięso, karma sucha)
f) Whole Prey (dieta)
3. Dieta stosowana w naszej hodowli
Ad. 1 Wstęp
W przypadku kociej diety nie ma jednego modelu żywienia, który byłby w 100% idealny. Kot jest z natury zwierzęciem mięsożernym, dlatego też w jego menu powinno znajdować się surowe mięso lub karma sucha/mokra z wysoką zawartością mięsa wraz z podrobami (min. 70%). Karma musi być odpowiednio zbilansowana i jak najbardziej zbliżona do naturalnego pożywienia kota jakim są drobne gryzonie, jaszczurki i ptaki.
W diecie kociej powinien znajdować się pokarm w postaci mokrej, gdyż odczuwanie pragnienia jest u kota słabo rozwinięte. W naturze wodę kot pobiera z upolowanych przez siebie ofiar, które konsumuje w całości. Koty pochodzą z obszarów półpustynnych, gdzie woda jest trudno dostępna.
Ad. 2 Rodzaje diet
a) karma mokra
Świetnym rozwiązaniem dostępnym na rynku są puszki z karmą dla kotów zawierające ok. 70-80 % mięsa wraz z podrobami. Są one doskonałym źródłem białka, bardzo potrzebnej kotu do życia tauryny, kwasów omega 3 i 6. Warto podawać kotom różne smaki karm mokrych, tak aby czerpały one składniki odżywcze z rożnego rodzaju mięsa. Dodatkowo urozmaicamy tym kocią dietę. Pamiętajmy, aby karma mokra miała temperaturę pokojową w momencie podania.
Uwaga: Należy zwrócić uwagę na skład karmy umieszczony na odwrocie puszki, aby być pewnym jakości jedzenia dla naszego pupila.
Najlepsze z nich, które my również stosujemy to:
Catz Finefood - wszystkie smaki (70% mięsa z podrobami)
GranataPet - wszystkie smaki (72% mięsa z podrobami)
MAC's - wołowina (70% mięsa z podrobami)
Cosma Nature - kurczak i tuńczyk (75% mięsa)
Feringa - dla kociąt (72% mięsa z podrobami)
Wild Freedom (98% mięsa z podrobami)
Pozostałe polecane karmy to: Grau (68% mięsa z podrobami)
b) karma sucha
Na rynku występują również karmy suche, które mogą być wykorzystywane jako uzupełnienie diety. Karmy suche powinny zawierać ok. 60-70 procent mięsa oraz być bez zbóż (Grain Free). Dobre karmy jakie występują na rynku to np.: Wild Freedom, Purizon, Farmina N&D, Josera, GranataPet (kolejność przypadkowa), posiadają zbilansowany skład.
Pamiętajmy, aby sprawdzać skład karmy na opakowaniu zanim kupimy ją dla własnego kota. Koty nie trawią zbóż.
Należy bezwzględnie pamiętać, aby kot miał zapewniony stały dostęp do świeżej wody pitnej.
c) surowe mięso (niesuplementowane)
Mięso surowe stosujemy tylko jako uzupełnienie diety. Najlepszym rodzajem mięs dla kota jest wołowina, cielęcina, udziec z indyka. Może być też kurczak. Mięso to przed podaniem kroimy na długie kawałki i podajemy jako jeden z posiłków 2-3 razy w tygodniu. Najlepsze dla kota jest mięso mięśniowe, poprzerastane tłuszczykiem. Jedząc takie mięso koty czyszczą zęby, ćwiczą mięśnie żuchwy wspomagając jej rozrastanie i uwydatnianie policzków.
Pamiętajmy, nie podajemy mięsa wieprzowego ani dzika z uwagi na możliwość występowania w nim wirusa Aujeszkiego (wścieklizna rzekoma). Wirus ten nie atakuje człowieka, dlatego mięso wieprzowe nie jest w tym kierunku badane.
Ważne jest również kupowanie mięsa wiadomego pochodzenia (tzn. przebadanego).
d) BARF (dieta suplementowana, pełnowartościowa, zbilansowana)
Inną znaną mi metodą, która jest bliska naturalnemu karmieniu kota jest BARF, czyli podawanie kotu w odpowiedniej proporcji surowego mięsa mięśniowego, podrobów, suplementów tak, by posiłek zaspokoił wszystkie potrzeby żywieniowe kota. W tej diecie podajemy różne rodzaje surowego mięsa (bez wieprzowiny i dzika) w odpowiedniej proporcji. Dieta ta jest bardzo zdrowa. W skomponowaniu odpowiedniego posiłku pomagają kalkulatory diety. Kalkulator można pobrać ze strony: https://www.barfnyswiat.org/viewtopic.php?t=896
Informacje na temat tej diety oraz informacje jak zacząć barfować, można uzyskać na grupie FB BARFNE KOREPETYCJE - KOT
e) dieta mieszana (karma mokra, surowe mięso, karma sucha, BARF)
Kolejną metodą stosowaną przez wielu opiekunów kotów i hodowców jest dieta mieszana tzn. mokra karma puszkowana lub BARF + 2-3 razy w tygodniu surowe mięso mięśniowe + 1 raz w tygodniu surowe żółtko jaja jako bomba witaminowa + sucha karma jako uzupełnienie diety między posiłkami.
Jest to idealne rozwiązanie, ponieważ uczy kota spożywać pokarm o różnych konsystencjach, aby nowy opiekun mógł sam wybrać czym chce karmić swojego kota.
f) Whole Prey (dieta)
Najbardziej zbliżonym do naturalnego pokarmu dzikich kuzynów kota domowego jest dieta Whole Prey, czyli podawanie kotu całych piskląt, przepiórek, myszy, szczurów (w całości razem z futrem, czy piórami). Oczywiście chodzi tu o zwierzęta karmowe hodowane w tym celu, uprzednio humanitarnie uśpione, z bezpiecznych i gwarantowanych źródeł (kupionych w sklepach specjalistycznych). Są one tak samo hodowane jak np. kurczaki dla ludzi.
Dieta ta zawiera optymalnie zbilansowane składniki oraz wystarczającą ilość wody dla kota.
Dietę Whole Prey można stosować jako przekąski dla kotów, czyli uzupełnienie diety mieszanej, mokrej puszkowanej lub BARF'a.
Dla osób, które pytały się o możliwość nauczenia kota jedzenia Whole Prey, wprowadziliśmy tą dietę w formie przekąsek w naszej hodowli. Jeżeli będziecie Państwo chcieli ją stosować, to może ona stanowić główną dietę Państwa kota. Możemy również szerzej o niej opowiedzieć, gdyż ukończyliśmy kurs o karmieniu Whole Prey na seminarium felinologicznym FPL.
Poniżej zamieszczamy przykład "przekąski" naszych kotów. Uwaga film zawiera sceny z martwymi zwierzętami karmowymi.
Ad. 3 Dieta stosowana w naszej hodowli
W naszej hodowli stosujemy głównie dietę mieszaną, której podstawą jest karma mokra, surowe mięso oraz jako uzupełnienie diety karma sucha wysokiej jakości.
Koty dorosłe:
karma mokra puszkowana 2 razy dziennie, różne smaki (Wild Freedom, Catz Finefood, Grau, GranataPet, MAC's, Cosma, Feringa),
mięso surowe (głównie wołowina i indyk) 2 lub 3 razy w tygodniu,
1 posiłek dziennie BARF,
surowe żółtko jajka 1 raz w tygodniu,
karma sucha bez zbożowa jako uzupełnienie diety,
przekąski w postaci diety Whole Prey 2 - 3 razy w tygodniu,
woda pitna w miseczkach i w fontannie dla kota,
zdrowe przekąski - suszone mięso mięśniowe z kurczaka (100% mięsa) firmy Real Nature, Cosma pure love Snackies (100 % mięsa) lub suszone mięso z kaczki.
Kocięta:
karma mokra puszkowana 3-4 razy dziennie,
1 posiłek dziennie BARF,
mięso surowe (głównie wołowina i indyk) 3 razy w tygodniu w małych kawałkach,
przekąski w postaci diety Whole Prey 2 - 3 razy w tygodniu,
zdrowe przekąski te, które dostają rodzice,
dostęp do suchej karmy w miseczkach rodziców,
woda pitna w miseczkach i w fontannie dla kota.
Z naszego doświadczenia:
Czym lepszą karmę je Twój kot, tym mniej wydajesz na weterynarza ! Wizyty ograniczają się do wizyt kontrolnych i regularnych szczepień.